Les over vermoeidheid

Wat een rotte nacht. Het is toch niet te vatten. De ene nacht val ik als een blok in slaap, andere nachten lig ik, zelfs met een inslapertje, te wroeten en te woelen dat het geen naam heeft. Vannacht heb ik uiteindelijk om 1 uur een slaappil genomen. Ik was moe, maar zat nog vol energie. Een rot gevoel waar ik steeds maar nerveuzer van wordt. Raar, ik ontzie het om te slapen, wat natuurlijk geen goed, geen rustig begin is, ...

Vandaag met nichtje naar een lezing over 'Vermoeidheid na kankerbehandeling' geweest. Het was interessant maar veel zaken weet je al uit ondervinding. Wat ik zeker zal proberen is overdag veel hazetukskes te doen i.p.v. een lange slaap. Lang slapen overdag is blijkbaar niet zo goed voor je slaapritme. Veel bewegen wordt ook aangeraden. Rustig en niet forceren, maar wat kan, doe je te voet of per fiets, ...wat zit ik hier nu toch te schrijven. Tijdens die lezing enkele lotgevallen gezien en ik dacht bij mezelf, ik ben er nog zo slecht niet aan toe (wat vermoeidheid en optimisme betreft). De moderator raadde me wel aan om een sessie 'revalidatie na kanker' te volgen. Zou ook moeten kunnen in Kortrijk. Ik heb ondertussen dokter Bruyneel gecontacteerd voor een update en hem hierover ook gesproken. Hij kijkt eens na wat er kan gevolgd worden in AZ Groeninge.

Vandaag ook telefoon gehad van mijn directeur. Goed nieuws, in januari wordt de zonnewering opgehangen en ik mag kijken voor de muziekinstallatie in de muziekklas. Tof dat ik er mag voor gaan. Dat het net zoals ik, niet ook stil valt. Hopelijk kan ik er in het tweede trimester mee werken, dat maakt het plaatje dan helemaal volledig! En dan gaan we er weer voor!

Morgen is het rustdag. Dan ga ik eens niks doen. Enkel wat lezen, muziek beluisteren, wat eten maken en op de hometrainer fietsen.

Vlekjes