Vandaag een leuke dag gehad. Ik ben deze voormiddag met hét nichtje op pad geweest. Weer fijne gesprekken gehad en veel ervaringen kunnen uitwisselen. Ik heb veel bijgeleerd. Na de behandeling die weer heel vlot verliep, ben ik bij de dokter geweest. Voor de laatste maal tijdens de behandeling. Hij was heel tevreden hoe ik fysiek en mentaal op de behandeling reageerde. Helaas mag ik dat niet als een positief voorteken voor het resultaat van de behandeling beschouwen. Maar goed, hoop doet leven. 'Muzikanten hebben vreemde hersenspinsels,' zei ik hem. We grapten er wat over, maar hij geloofde ook in de helende werking van muziektherapie.
Helaas. Mie en ikke hebben beslist niet naar Kenia te gaan tijdens kerstvakantie. Bernard die er woont, had een grandioos idee, maar de timing is te kort. Naar daar trekken voor een weekske vinden we er wat over. De prijs van de vlucht blijft dezelfde of je voor lange of korte periode reis. En eigenlijk zouden we daar maar vijf dagen ter plaatse zijn. We hopen dat dit uitstel geen afstel wordt. Nu wordt het uitkijken naar een betere periode. Dat wordt dus nog even op de tanden bijten...
Nichtje, ik heb al veel positiefs gezegd en geschreven. Maar misschien kan ik nog even aanhalen dat het vanaf morgen allemaal mijn laatste behandelingsdagen zijn... laatste keer op donderdag, laatste keer op vrijdag, etc. Ik kan ook melden dat ik ons (ja, wij twee) ingeschreven heb voor de infosessie rond 'Vermoeidheid' na een behandeling van kanker. Verder had ons Jitse goede punten voor Frans, ons Janne werd tiende op het Vlaams kampioenschap veldlopen, Mieke heeft vandaag haar eerste proefdruk ontvangen van haar tweede boek, de hesperolletjes met witloof smaakten weer heerlijk, ...
Van de kleine dingen genieten, dat is inderdaad het allerbelangrijkste, Hans. De kinderen doen hun best, jij doet je best, dus ... wat kan er nog verkeerd gaan?
BeantwoordenVerwijderen