Brouwen

'k Ben weer begonnen net als gisteren... schrijven is inderdaad vooral schrappen. Maar goed ik zit al aan zin twee, van poging vier. Vandaag weer onderzoeken doorstaan, laatste voor deze week. En nu bang afwachten tot maandag of dinsdag.
Een ferme zin: bang en wachten. Wachten op wat? Nieuws, welk? Mijn leven bestaat nu vooral uit wachten en nog meer uit het niet willen wachten. Het negeren van het wachten, het ontwijken van momenten die me aan het wachten, denken kunnen zetten. Stom, raar, vreemd, bangelijk. Bang, dat was het tweede woord in de zin. Ja 'k ben bang. Vreselijk bang. Bang van wachten, bang van niks te weten, bang van het nieuws. Bang voor niet-contact. Bang om mensen verdriet te doen. Ik wil dat niet, wees gelukkig, ik trek wel mijn plan. Vorig jaar was ik in mijn weinig creatieve momenten bezig met het werken aan idee voor een liedje rond bang zijn. Het refrein ging zo kè benowd,kè benowd, zie je da ton niet? Nee, eerlijk ik wil het ook niet tonen dat ik bang ben. Maar ik ben gelukkig niet alleen, we zijn allemaal bang. Heel bang.

"Hans, we are strong together," zei Meeuwzeke. Inderdaad samen sterk. Geven en nemen. En mag ik nu eens egoïstisch zijn, mag ik nu vooral nemen. Of mag, kan ik vooral krijgen? Weet je, ik reken op jullie. Echt. Laat ons samen optimistisch zijn, samen dromen, samen plannen (ik wil nog jammen!) Samen bouwen of brouwen. Psst, Joost, heb jij nog een goed recept? Dat is beter. Ja, brouwen gaan we doen. Brouwen in stilte. En iedereen doet er zijn ding in. Op zijn manier. Naar eigen smaak. En daar tappen we dan moed, kracht, liefde uit. En we brouwen vele vaten. Hoge en lage gisting. Voor onmiddellijk gebruik of voor later wanneer er een moment is dat mijn vat op is. Dan moet ik kunnen tappen. Daarvoor heb ik jullie nodig. Weet je nog, mag ik nemen of kan ik krijgen? En vind je het dan erg als ik er twee drink?


Ja nichtje, iets positiefs. Kindjes lieflijk opgevangen door familie en vrienden, bezoekske in Gent bij Ciska en Kurt. Knappe verbouwing en schattige kinderen. Spannend boek (Steenkoud) aan 't lezen en bijna uit (wachten heeft toch nog zijn voordelen?). En... 'k Hoorde vandaag het fantastisch lied Whutering Heights van Kate Bush, eigenlijk op dit moment een moeilijke tekst, maar zo'n mooie melodie. En ik hoor haar toch altijd zingen it's me, I'm happy (sorry Cathy).

En nu drink ik mijn Omerke op. 't Is van het eerste vat. Santé!

PS: "Brouwen aan een wereld ..." zou dat geen mooi jaarthema zijn Bart ;-)