Goede nachtrust gehad. Heb in twee grote blokken geslapen. De helaasheid heeft me tussendoor onderhouden met de figuur van Roy Orbison. Machtig geschreven, zo eerlijk, direct. 't Is mijn eerste boek van Dimitri Verhulst. Moet ik zeker nog lezen.
Mijn buurman is lekker aan het ontbijten. Roos, die koffie ruikt zo lekker, haal jij hem?
Sorry, voor mij nu even niet. Mag niet, maar morgen smaakt hij nog zo goed! 'k Heb honger lijk een paard en mijn maag is precies een dierentuin. Ze knort niet alleen, ze brult, sist, ratelt, ... En op de koop toe is de diëtiste hier net geweest. Morgen krijg ik pudding, boontjes, kalkoen, vers brood met kaas, confituur, yoghurt, koekjes, salami, ...
't Is nu rond de klok van negen. Nog een uur of drie wachten. Mijn tijd kan ik wel gebruiken. Nog snel een blogske doen. Ondertussen muziek beluisteren ter voorbereiding van ons privé concertje. 'k Zie er echt naar uit. Hopelijk kan ik het fysiek aan. 't Komt wel snel. Maar kijk er echt wel naar uit. Muziek, de motor, de olie, de warmte, vuur, kracht. 't Zou geen leven zijn zonder. 'k Zeg het zo dikwijls aan onze poulains. Luisteren en als het kan, doen, of toch alvast proberen. Ik sluit nu af, moet nog krant lezen, luisteren en De helaasheid uitlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten