Ik begin met mijn nichtje. Sinds gisteren voor vier dagen geen ziekenhuis, geen onderzoeken. We kunnen eens wat anders doen. Want het einde van de vakantie is toch een drukke tijd...
Gisteren dus, naar school geweest, afspraken gemaakt met de interim, mijn muziekklas klaargezet (piano klonk goed), nog wat collega's gesproken en dan naar de afdeling in Moorsele getrokken. Startdag. Lekkere BBQ (wat kunnen mijn collega's en collega's op rust (?) toch koken!). Heerlijk. Om 15uur thuis, nog wat rusten, Carl op bezoek en dan Jitses boeken afhalen op zijn nieuwe school. Spannend!
En heel de dag met Johans lied 'Ik kan er tegen' in mijn hoofd zitten. Startlied voor de nieuwe leerlingen van het eerste jaar (uit het nieuwe handboek CadansLive1 van mijn Mieke). Aanstekelijk, en ook de tekst van het refrein zing ik voortdurend: ik kan er tegen, ik kan er tegen, de vakantie heeft me deugd gedaan, ik ga er tegen, ik ga er tegen, ik ga er tegen aan.
(Sorry, maar tot aan het slechte nieuws, hebben we echt een goede vakantie gehad. Weer dik genoten van ons vier.)
En dan 's avonds de top. Repetitie met Ortier (Wevelgems voor luister eens). Jongens wat hebben we gezongen. 't Was de eerste repetitie na de vakantie. Onze inzing-en-vertel-je-vakantieverhaal-repetitie. Altijd leuk, altijd d'erop! En zingen, 't is toch de motor van het leven. Zingen van Il faut boire doet me weer denken aan ons vat dat we aan het brouwen zijn. Maar ook Breakaway (gaf me gisteren nogmaals kippenvel), of I'm gonna Sing, Seashell, I don't wanna dance, Karavi karavaki, Tourdion, ...
En dan onze nieuwe uitdaging. Het Il est bel et bon is nieuw op de pupiter. Eerste stukje gaat al, maar die toffe polyfonie, dat is niet zo gemakkelijk. Maar we komen er wel. Het wordt goed!
En na (maar eigenlijk ook al tijdens) de repetitie in onze Polka (merci Bart) nog samen één drinken. Eén drinken uit ons vat. Samen een Omerke drinken en dan de tenoren horen de bassen overtroeven (en vice versa). Heerlijk om als meester de kans te krijgen om het in gang te steken, en zelf een kamp te kiezen. En ja we hebben gesnotterd, maar ook veel gelachen. Warm was het. 'k Heb vannacht ook goed geslapen. Vijf uur aan een stuk. Was lang geleden. Dus Ortierders, we moeten nog veel meer zingen. Dus ik kijk al uit naar 6 september!
Veel mensen vragen me ook van hoe en wat. Daar wou ik het ook nog even over hebben. Maar mijn nichtje kreeg vandaag voorrang. Momenteel voel ik me niet ziek. Wat vermoeid en dronken door de medicatie, maar zolang de behandeling niet echt van start gaat, ben ik niet ziek (denk ik).
Tot vorige woensdag heel wat proeven, testen en scans achter de rug. Waarbij de dokters zoveel mogelijk gegevens willen verzamelen over de tumor. Over die testen weet ik nog niets. De professoren zitten op vrijdag (vandaag dus) samen. Wellicht werd mijn dossier vandaag behandeld?
Volgende maandagnamiddag (30/08) word ik dan opgenomen. Ik meen te weten dat ze nog wat tests zullen doen. Dinsdag wordt dan een biopsie uitgevoerd. Als alles naar wens verloop kan ik wellicht donder- of vrijdag naar huis komen. Dan is het weer wachten (kan een week duren). Wachten op wat de resultaten zijn en wat de profs hiermee kunnen aanvangen. Daarna kan de eigenlijke behandeling starten (word ik dan waarschijnlijk pas ziek). Mag ik ondertussen mijn artsen al eens bedanken, huisarts, specialist Kortrijk en dan uiteindelijk UZ Gent. 'k Heb er heel veel vertrouwen in.
Maar ik ga nog even positief verder. We gaan nu een nieuwe bril kopen voor Jitse. En daarna gaan we tafelen bij Wim en Baetmans. 't Wordt weer iets bijzonder. Want hij is niet alleen een knappe muzikant (dirigent), hij weet in de potten ook steeds de juiste toon, de mooiste klankkleur te vinden. Hmm.
En Johan nu ga ik weer verder ... ik kan er tegen, [...] ik ga er tegen aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten