We zijn vandaag onsportief geweest. Althans Mieke, zij was aan de telefoon. Wat is het verhaal. We werden deze morgen opgebeld vanuit het UZ met de mededeling dat de afspraak voor komende maandag niet kon doorgaan. Echt waar, de dokter is met verlof. Mieke heeft dan op een onsportieve manier laten weten dat dit voor ons geen optie is en wij sowieso naar Gent komen. Ons geduld is gewoon op. Wij willen nieuws, willen eindelijk weten voor welke behandeling er zal gekozen worden. De man van het secretariaat had begrip voor onze situatie (uitgestelde biopsie, reeds twee weken wachten op nieuws, ...) en ging ons terug opbellen. Rond 15:30 uur kregen we telefoon met de melding dat we bij een andere dokter van het team terecht kunnen. Was weer even stressen. Maar maandag weten we (hopelijk) meer.
Anders een heel rustige dag gehad. Ik heb verdergewerkt aan een muziekopdracht voor in de klas. Kwestie van ons toch al een beetje voor te bereiden. Deze namiddag na de siësta met de fiets naar de Paulusbar geweest op school. Was ver, maar de beweging deed wel goed. En vanavond, vanavond doen we niks, de haard brand, straks een Omerke (ze smaken weer), wat lezen en waarschijnlijk nog een filmke meepikken op tv. Gewoon samen genieten en tot rust komen. Tot gauw.
Vlekjes
hallo, ik begrijp het heel goed,jullie geduld en het onze wordt weerom op de proef gesteld. Houdt de moed er maar in, nu niet opgeven, wij zien al het einde van de tunnel.
BeantwoordenVerwijderenWij duimen voor maandag en zullen zeker voor u een gebedje lezen, Hans hou je sterk, samen met Mieke en Janne en Jitse. Veel liefs.
Ma
Hey Hans,
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet goed woorden te vinden. Maar weet dat we veel met jou bezig zijn. We duimen voor maandag. Hou de moed er in.
Vele groetjes
Willy en Sabine