Misschien even een technisch weetje. Wij vernemen dat heel wat lezers en/of volgers graag een reactie willen geven op de blog. Dit kan enkel als je over een google-account beschikt (?). Dit kan je door rechts boven op "aanmelden" te klikken en de stappen volgen die opgegeven worden. Uw reactie zou ons dan moeten bereiken. Sorry voor mijn dummy-gedrag.
Verder is het hier wachten, wachten op de duiven. En hopelijk heb ik een ferm prijsbeest! Nog zeven dagen. 't Is echt wel aftellen. En ik weet dat dit wat gaat vervelen, maar zo voel ik het ook wel aan. Kan het toch niet wat sneller aub? De tijd dood ik vooral met rusten, al ligt dit moeilijk met mijn karakter. Toch maar het gras zelf afgereden. Erik, merci voor het aanbod. Moet conditie onderhouden, én het laat de tijd sneller passeren. Vandaag ook ruim een uur bezig geweest om een lichtschakelaar te installeren in het nieuwe tuinhuis. Elektriciteit, het is mijn ding niet. Uiteindelijk ben ik er bijna in geslaagd. Alleen werkt de drukknop niet: het licht blijft niet branden. Of doe ik toch nog iets verkeerd? Vanavond nog wat gezocht op internet. Morgen probeer ik het af te werken. Ik zou het graag zonder hulp kunnen.
Ik wil nog even terugkomen op het privéconcertje van gisteren. Dat was echt gewoon maf! Bère! Tof om dit nog te mogen doen, te kunnen doen. Chique ook van Jan, Michiel en Flore. Leuk om hieraan mee te werken. Moeten we zeker nog doen, meer doen, veel doen. Je haalt er fantastisch veel energie uit. Dat stemt een mens gelukkig. En het publiek, dat verrast was mij daar te zien, genoot van wat we brachten. Toffe interactie ook. Heen en weer, geven en nemen, en in mijn geval vooral pakken... 'k Heb het er van gepakt. Na concertje was er een picknickske in de volle zon. 'k Was op mijn gemak, taxi Mieke was weer mee, zelfs het ene Duvelke dronk ik met gemak, smaak, voldoening, genietend, ...
Gisteren viel het me op dat de druk achter de ogen afnam. Vandaag is het zelfs nog beter. 'k Zie precies scherper, klaarder, duidelijker. En ik neem ook al twee dagen geen pijnstillers meer. De pijn, als die er al is, wordt draaglijker. Dat is al een overwinning op zich. 'k Voel me ook fysiek weer beter. Mocht het wat mooi weer blijven, kan ik binnenkort weer eens een tochtje met de fiets maken. Want het is ongelooflijk hoe snel de beenspieren verdwenen zijn. En ik had al bijna niks.
Het enige wat niet goed aanvoelt is de stress, schrik, angst. Dat wachten. We slapen weer slechter, onrustiger, nerveuzer, korter, ... Het inslapen is geen probleem, maar het doorslapen wel. 't Zijn allemaal korte stukskes. Ik wil er ook niet veel over schrijven, niet te lang bij stilstaan, want dit maakt met net nog nerveuzer.
En nichtje, ik heb een positieve dag gehad. Vanmiddag samen met de schoonouders een dagschotel gaan eten in 't Stampkot. Heerlijke keuken hebben ze daar. Wat in de zon zitten lezen, naar jazz geluisterd, verse tomaatjes gesnoept. En morgen ziet er ook weer goed uit. Ik krijg heel wat bezoek (hé D-babes) en 's avonds ga ik voor het eerst dit schooljaar naar de basles en het combo. Dus weer allemaal fijne, toffe dingen om naar uit te kijken. Dingen die helpen mijn spook te verjagen.
Vlekjes
Hans,
BeantwoordenVerwijderenik bewonder jouw positivisme dat niet stuk te krijgen is, het is leuk om je te zien genieten van de kleine dingen.
Wij (en velen met ons) kijken mee uit en tellen mee af.
Together we are strong!
(Er staat hier nen goeien frissen Omer te wachten op jou ;-) )
Hans... Ik moet je waarschijnlijk niet meer zeggen dat de Vanhauwaertjes een sterk ras zijn!? Hiermee is dit nogmaals eens bewezen, jammer genoeg!
BeantwoordenVerwijderenEen dikke merci dat je ons laat meevoeren in je karreke op dat hobbelig parcours! Met zo'n publiek moet het wel op de rails kunnen blijven. Maar wordt je dan al eens duizelig en wankel van de vele bochten, roep op tijd en al die steunpilaren zullen wel dat pilleke tegen dat misselijkheid willen zijn.
Hans... Bedankt dat ik je nichtje mag zijn! En in navolging van je 'ander positief nichtje'... BLIJF POSITIEF!
moed en optimisme zijn wel karakters van de vanhauwaert en bravo ook voor uw schrijftalent
BeantwoordenVerwijderenwij zijn vrienden van uw ouders (een van de trekpaarden van uw pa, hij zal de foto's tonen )ook prachtige mensen om ermee om te gaan.
wachten is lastig en pijnlijk en hoop en goede moreel zijn het begin van de genezing.
keihard en niet plooien gelijk een echte "flandrien"
Lydie en Bernard (BHV)