Ik had zo graag uitgepakt met fantastisch nieuws. Maar helaas, het is niet zo. De biopsie verwijst inderdaad zoals reeds eerder gemeld naar een laaggradige tumor (graad 2 = traaggroeiend). Maar onder de professoren is men er nog niet uit wat de te volgen behandeling is. Hij moet weg. Maar hoe? Operatie is/was geen optie. Nu weer wel. Maar hoeveel procent kunnen ze er uit halen van de tumor, zonder het nemen van grote risico's? De artsen willen tot 90% kunnen uithalen, anders is het nemen van die risico's niet in verhouding (risico's zijn spraakverlies/stoornis en mogelijk ook begripsverlies). Operatie al of niet met nabehandeling van radiotherapie? Ook qua timing is het team er nog niet uit. Door zijn laaggradigheid is er wel tijd, moeten er geen overhaaste beslissingen genomen worden. Ze zijn er nog niet uit. Woensdagnamiddag gaan we opnieuw naar Gent voor nieuw gesprek.
Komt wellicht allemaal wat verwarrend over. Ook voor ons is het moeilijk te plaatsen en te omschrijven. We moeten weer even bekomen en het opnieuw proberen zijn plaats te geven. Bovendien het leven gaat verder. Het is niet anders.
Nichtje. Ik ben er nog meer van overtuigd dat ik nu nog van alles moet meepikken. Vanavond is het koor. 't Zal misschien wat moeilijk starten zijn, maar we gaan er voor. Muziek geeft kracht, zingen stimuleert, motiveert, maakt endorfines aan waardoor een mens zich goed voelt.
Vlekjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten