Ballonnenweer!

Zondag, 20:00 uur (uur al driemaal aangepast), dag zit er bijna op. Zeer fijne dag gehad. Voel me goed. Begon al met goed te slapen. Ik werd slechts om de vier uur gewekt ter controle. Het was zalig om eens te kunnen doorslapen. Wel  weer een pauzeke gepakt rond een uur of half vijf, maar  De Troubadour hielp me er doorheen. Vanmorgen was ik dan echt fris wakker, goed ontbeten, mij netjes gewassen en dan wat verder gelezen. Ik voelde mij top!
Rond 10:30 uur waren Mie, Janne en Jitse hier. Janne al volledig in Chirotenue, Jitse wou zich liever netjes kleden voor het ziekenhuisbezoek. 't Was leuk om hen even met de dagverhalen aan het woord te horen. Tof dat ze hun activiteiten verderzetten. Belangrijk. Ze hadden ook heel wat verwennerijen mee: chocolade, Bounty's, M&M's, salami, kaas, ... Ze hebben duidelijk de vrees dat papa niet genoeg eten krijgt.

Na het middagmaal heb ik weer een hazetukske gedaan. Even kort, maar diep geslapen. Ondertussen is Mieke heen en weer gereden. Chiro voor de gasten. Wanneer Mieke eenmaal terug was, we hadden het elkaar beloofd, konden we eindelijk nog eens scrabbelen. Dat deed deugd. We zijn gestart, maar we hebben het spel niet kunnen uitspelen. Want ietwat later waren Jo, Steven, Kato en Remi op bezoek. Dat was fijn. Weer even kletsen. Het verhaal nog eens doen, voor en tegen, goed en slecht, en dat we toch wel al die kaap hebben genomen, elkaar moed inspreken, elkaar steunen. Maar we hebben ook gelachen. Lachen, dat moet toch altijd kunnen, hé Dina. Lachen met die vervelende situatie, ja ook zwarte humor, maar ook gewoon lachen met het leven van alle dag.

Rond 17:30 uur vertrok Mieke huiswaarts. Ze wil nog even de boekentas van Jitse nakijken. Eten. En dan rust. Ze is moe. Ze houdt zich sterk, maar heeft het lastig. 't Is lastig omdat ik zo weinig kan doen voor haar. Zij doet alles voor mij, alles voor ikke. Ik kan er eigenlijk alleen maar zijn voor haar. 't Is verdomd lastig.

Ik wil het er niet veel over hebben, maar het spookt steeds vaker door mijn hoofd. Wachten. Op wat? Dus, nichtje-positief, daar gaan we weer. Bezoek gehad, gezin verenigd, familie gehoord, chocolade gegeten, Kathleen ik kan het niet laten, ook zin in een stukje? Mieke had een heuse picknick bij, alleen het dekentje ontbrak, ... Maar laat me eindigen met dit: Het was ballonnenweer! Vanmorgen waren er een stuk of vier te zien. Vanavond zat het vol. Schitterend. 'k Heb er veel wensen aan gehangen...

Voor iedereen een dikke knuffel.
Vlekjes