Alweer vrijdag

Wat gaat het snel. Ongelooflijk. Zijn alweer vrijdag en januari loopt ook al op zijn eind. Ik zei het nog tegen Mieke, ik heb tijd tekort! Dat komt omdat ik in de rustperiode van de chemo toch heel snel recupereer en de weinige neveneffecten (vermoeidheid, hoofdpijn, soms moeilijke nachten, krampen) weinig invloed hebben op mijn leven. Dus wanneer het kan, is er actie.

Ondertussen zijn we 9 uur verder...

Ik voel me eigenlijk in verlof. En ik wil me wel zo voelen: rustig de krant lezen, even kijken wat we zullen eten en het ook bereiden, al wandelend boodschappen doen (vandaag naar de markt geweest), her en der werken bekijken -de afbraakwerken van het rusthuis zijn spectaculair-, wat lezen, wat bassen, wat aan de boot werken, wat documentaires of films bekijken, wat witte was plooien -ik heb een nieuwe man zegt Mieke, en (heel) wat bijslapen, ...

Ja, voor de moment klaag ik niet. Hoewel ik toch wel wat onrustig ben. Wellicht door de cortisone volgens de profs. Gelukkig ben ik de Medrol aan het afbouwen. Op 8 februari heb ik weer appèl in Leuven voor een scan en de opstart van de chemo. Hopelijk mag ik dan zonder cortisone verder.

Nichtje, goed nieuws: morgen gaan Joost en ik weer brouwen (en jammen). Ik zie er echt naar uit. Een dagje creativiteit, zowel met bier als muziek. We proberen een groter brouwsel te maken van ons eerste bier. En, we proberen nog meer te musiceren, partituren zijn wat ingestudeerd. Het wordt weer leuk.

Hans