Nerveus. Ja, het is zo. Zomaar. Dat komt op en laat je niet meer los. Nochtans ontspannend weekend gehad. Vrijdag nieuwjaar bij Stiene, zaterdag brouwsel gebotteld -prognose, nog beter dan de eerste keer?-, 's avonds etentje huwelijksverjaardag schoonouders, en vandaag een bezoek bij vader, moeder en Ann en in de namiddag gewoon nikskens...
En toch komt die sluimerende stress opeens naar boven. Bonke, bonke, bonke. En niks meer aan te doen.
Komt natuurlijk doordat ik woensdag naar Leuven moet voor een scan en controle van bloed voor nieuwe chemokuur. Hopelijk valt het mee en zijn de resultaten ook positief en valt de stress van mij af.
En ons nichtje was vorige week jarig: happy birthday!
nerveuze groeten
Hans
Veel goede moed Hans.
BeantwoordenVerwijderenJe blijft ook altijd zo positief ingesteld.
Chapeau voor jou en je gezin.