De bus

We zijn weer drie dagen verder en tijd om weer iets van me te laten horen. Nog 18 dagen om hopelijk wat positief nieuws te krijgen vanuit het UZ, nog een hele tijd. Dus wat doet een mens dan, denken... nadenken. Gelukkig niet altijd piekeren, hoewel dat ook gebeurt. Te veel.

Maar soms kan dat ook wat positieve zaken naar voor brengen. Zoals...
We hebben beslist om zonnepanelen op ons dak te plaatsen. Onze neef, Wannes, zal daar voor zorgen. En wij moeten enkel betalen ;-) Gemakkelijk hé! Maar ik wist niet dat nadenken zo duur is... Wannes heeft dat prachtig uitgelegd, knap werk. Hij is echt wel sterk bezig met zijn bedrijf Ecopuur. Ze werken al met zo'n 20 man. Hij heeft een sterke visie en heeft ons echt weten te overtuigen, knappe gast. Respect! zeggen we dan!

Gisteren hebben we ook nog een brommerke voor ons Janne (en later Jitse) gekocht. Ze heeft (ook gisteren) haar theoretisch examen gedaan en ze was er direct door. Chic. Nu nog kijken voor een voorlopig rijbewijs en dan ... vroem. Zijn wij dan gemakkelijk, moeten we Janne niet meer naar de dansles voeren!

Morgen heb ik een drukke dag. 's Middags ga ik eten bij Heidi en Matty. Ondertussen zal ik het openbaar vervoer eens uitproberen. Met de bus van Gullegem naar Moorsele en dan hopelijk vlot kunnen overstappen naar Wevelgem. We zullen zien. Ik wil dat openbaar vervoer in de streek wel eens willen kennen. Volgende week probeer ik eens naar Kortrijk te gaan. Ik moet het wat uitproberen. Ondertussen passeert mijn dag sneller.

Wat komt er nog uit mijn pen...
Sinds vorige week zitten Mieke en ik op Facebook. Ik ging dat nooit doen, never, jamais, ... Maar wat een ontdekking, ik heb al heel wat vrienden van vroeger (Leuven) teruggehoord. 't Is gewoon de max. Ongelooflijk. Ingrid van op 't kot. Kurt Hollants mijn spitsbroeder in de Commerce en de Oude Markt, andere studenten, hoornisten, docenten, ... bère chic.

Dinsdagavond naar huiskamerconcert (tryout) van Wannes Cappelle geweest. Het was formidabel! Hij is echt een volwassen artiest geworden. Hij staat er, heeft lef én de nodige bescheidenheid. Hij schrijft mooie liedjes met teksten waar je eens moet op kauwen. Plezante liedjes met dubbele bodem. Mijn favoriet voor de nieuwe cd ken ik al: Soepeterie. Maar ook liedjes die een mens aanzet om eens bij dingen stil te staan. Prachtig, ook hoe hij zijn liedjes aankondigt. Schitterende bindteksten. Wij hebben alvast kaarten gereserveerd voor zijn nieuwe voorstelling samen met Wouter Deprez en de man van Maaike Cafmeyer (vergeet altijd zijn naam en ik denk dat het een cellist is). Dat kan niet anders dan klikken. Ik zie er naar uit.

Nichtje, er zat al heel wat positiviteit in dit bericht. En ik voel me daarbij ook wat dubbel. Positief, vol courage met hier en daar een grapje. Maar achter dat façadeke zit toch een bang gastje die niet goed weet wat het zal worden, waar het naartoe zal gaan. Ja bang, schrik dat is het wat ik voel. Angst voor de toekomst. Vrees voor wat komt.

vlekjes