Zo, het weekend staat voor de deur. Het gaat vooruit. We zijn er bijna. Gelukkig. Nog 3 keer slapen en dan is het zover: op naar Gent. Hopelijk valt er positief nieuws te rapen. Nieuws dat ons wat sterkt, nieuws dat ons wat courage geeft. Nieuws dat onze zorgen wat wegneemt. 't Wordt tijd dat we IETS weten, want nu weten we echt niks. We kunnen alleen maar gissen, verwachten, hopen, ... Nog steeds bang afwachten.
Voor de rest is er weinig nieuws en gebeurt er hier niet veel. Slapen is zowat mijn hoofdbezigheid aan het worden. Ongelooflijk hoeveel schapen ik kan tellen. En ze blijven maar komen... Voor de rest wat lezen, bassen, soms wat muziek schrijven, fietsen op de hometrainer, al wandelend boodschappen doen, wat chatten op FB, eten bereiden en tussendoor nog wat rusten met zachte (jazz)muziek op de achtergrond.
Het positieve komt van de kinderen. Ze stellen het wel in de examens. Wij houden zoals steeds, ons hart vast. Maar ze zijn positief ingesteld. Ze doen goed hun best en werken er voor. Hopelijk krijgen ze loon naar werken. Nu nog eventjes doorbijten: Janne nog één proefwerk, Jitse heeft er nog drie te gaan. Ze zien het zitten. Dat is al heel wat!
vlekjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten