Soms heb je van die momenten dat het echt tof is.
Vandaag begon het al goed, naar de koffiepauze van de pedagogische studiedag geweest. Heel wat collega's gezien. Tijd tekort daar. Zal ik nog eens meer moeten doen.
Terug thuis nog wat geschilderd aan mijn modelbouwboot terwijl Jitse voor school aan het werk was.
's Middags samen lekker en plezant gegeten, daarna in bed, bezoek gehad van pedagogisch begeleidster Ann C. Nog wat kunnen lezen in het dagboek van Ilse, een ongelooflijk meelevende en mee supporterende lotgenoot. Het is toch moeilijk dit te lezen. Het leert me veel bij, maar het is toch iemands leven dat je anders bekijkt. Ongelofelijk hoe sterk zij is en hoeveel moed ze heeft. En heeft ook veel steun van familie en vrienden. Gelukkig kan ik daar ook van mee spreken, heb ik heel wat brouwers.
Toen Jitse bezig was met twee schoolvrienden aan een groepswerk, kwam er
telefoon van Leuven. Ja, ik mag deelnemen aan een studieproject van de radiologie. Iets met een nieuwe scan. Morgen krijg ik er nog wat info over en data voor de scans. Maar ik krijg nu wel elke maand een scan (in plaats van om de drie maanden?), zij blij dat ik meedoe en ik alle maanden een scan.
En vanavond dan een telefoongesprek met Joost. Weet je nog, bijna een jaar geleden schreef ik ergens dat alle vrienden brouwers waren voor mijn biertje. En dat ik echt wel eens een biertje zou willen brouwen en schreef ik tussen () of dat Joost wel een goed recept had. Dus hij telefoneerde me en vroeg me of ik zondag zin had om bier te brouwen. Zin? Natuurlijk, fantastisch! En weet je wat, als alles goed zit, kunnen we het dan opdrinken op het oudejaarsweekend. Wat een vooruitzichten! En tussen het brouwen door gaan we wat jammen... Het wordt een heerlijke mannendag. Zie het gewoon zitten!
Nichtje, mag ik vandaag eens negatief eindigen. Het is toch wel soms verdomd lastig. Ge zijt dan eens welgemutst en ligt Mieke met migraine in de zetel. 't Is ik die pijn moet hebben in mijn hoofd!
Nee, Mieke heeft het lastig, ja, 'k voel me daar echt niet goed bij. 'k Doe haar veel verdriet. We willen het leven zoveel mogelijk normaal laten doorgaan. Maar het is niet meer normaal. En dat blijft spoken in je hoofd. En Mieke is ook bang. Bang voor wat komt. Maar ze is een echte sterke vrouw. Ze durft, ze doet. Maar ook voor haar is het soms teveel. Respect!
Hans
BeantwoordenVerwijderenRespect voor jullie allemaal! De moed niet opgeven is héél gemakkelijk geschreven, dat besef ik goed. Veel andere dingen kan ik niet zeggen, maar ik blijf erin geloven! Sterkte!
Joke
Sterkte! Als ik jullie op de een of andere manier kan helpen, laat het maar weten. Al is het maar om eens een potje te koken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes K-trien van 't koor
Mieke, je mag gerust eens bellen hoor, ook al hebben we elkaar lang niet gehoord
BeantwoordenVerwijderengraagje