Fufu, fufufufufufu

We zijn er klaar voor. Morgen springen we! Vandaag klaargestoomd door de anesthesist, diëtiste, Guido (is morgen mijn examinator), fiducials geplaatst (weet je nog, die ronde markeringspunten op mijn hoofd), nog een scan genomen en vanmorgen en vanavond nog een gesprek gehad van met prof. De Vleeschouwer.

Het laatste gesprek was toch wat ontnuchterend. Even weer voeten op de grond. Scan wees aan dat tumor sinds augustus nog gegroeid is en dat er een aantal grote aders voor het bloedtoevoer van de hersenen, in de buurt liggen. Het wordt morgen een zware dag. Gelukkig word ik hier goed omkaderd, goed gesoigneerd!

Ik heb er vertrouwen in, die mensen nemen hun job zeer ernstig. Nemen geen risico's. En ik ben niet zo bang voor de operatie. Ik heb veel meer schrik van wat er achter komt, ja ik heb veel schrik. Music for live is net op tijd begonnen...

Voor alle volgers, ik hoop dat ik binnenkort weer zelf aan het woord zal kunnen zijn. Mieke probeert de komende dagen wat over te nemen zodat jullie toch nog wat kunnen volgen.


En tot slot. Mijn lieve schatten, bedankt om mij door die moeilijke periode te helpen. Bedankt voor de vele vriendschappen, liefde en toffe herinneringen, spellekes spelen (catan en pokeren), voor de gezellige momenten, reizen, knuffels, irritante deugnieterie en het zingen van vervelende liedjes ... 't Rijtje is nog helemaal niet af, maar woorden schieten mij tekort.
En help elkaar nu nog meer zolang ik in het ziekenhuis lig, steun elkaar, 't is voor iedereen moeilijk. En ween eens samen, dat lucht op! Ik vind het spijtig dat ik er nu niet bij ben, want ik zou mee wenen. Graag, gemeend. Mieke, Janne en Jitse, vele dikke kussen van je bange papa (hele dikke!!).


maar, en vooral, ...
keep on smiling
(Always look on the bright side of life, [samen] fufu, fufufufufufu)

Tot binnenkort!
Hans