Ik had mezelf voorgenomen om niks meer te schrijven voor 1 augustus en ziehier, ik ben er weer. Vol enthousiasme, vol goede moed en veel courage. Maar ook met veel angst voor wat nog komen gaat?
Maar eerst een vooral hebben we tot nu toe een fijne vakantie gehad. Een weekje Ardèche
en een weekje met de vrienden in de Cévennes.
Dan efkens naar huis zodat de kindjes op kamp konden vertrekken. In die periode zijn wij nog eens in de Morvan (Bourgogne) langs geweest
. 
Hoe het dan met mij gaat? Eerlijk waar, soms schrok ik wat van die vraag. Ik heb me vooral geamuseerd, wil ik dan antwoorden. Maar ondertussen heb ik (samen met Mieke, en wellicht nog vele anderen) mij ook heel wat zorgen gemaakt. Maar met mij gaat het goed. Goed in de zin van 'ik leef hier lekker verder'. Ondanks mijn ongemakken van fysiek-nog-niet-oké-zijn, (opnieuw) slecht (in)slapen, soms/vaak hoofdpijn, schrik, ook al eens een haperingske tijdens het babbelen, ... voel ik me goed. Ik geniet er van. Ook het samenzijn met Mieke. Ik weet dat ze zich heel wat zorgen maakt, maar toch kon ze er ook van genieten. Het heeft ons deugd gedaan. Meer van dat!
Wat komt nu? Zaterdag moet ik naar Gent voor een nieuwe scan. Volgende week zie ik dan mijn dokters. Ik ben benieuwd wat men mij zal kunnen vertellen. Goed, matig of slecht nieuws?
Het positieve? Ja nichtje, veel hoor! Veel gelezen (Zomerhuis met zwembad, Het diner, De hand van Fatima, ...), nieuwe cd's gekocht, ... maar vooral hier nu in onze plaza, samen met Mieke, genieten van een fijne zomeravond.
tot ziens
Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten