Aftellen

Bijkomende onderzoeken zijn achter de rug. Dinsdag was het de beurt aan de PET-scan. Ik denk dat ik zowat 2 uur in de kelder heb gezeten. Waarvan toch meer dan een uur op de scantafel. Nu, ik mocht slapen... Heb ik dan ook gedaan. Na de scan moest ik 5 à 6 uur wachten voor een tweede sessie. Om 14u mocht ik eerst wat acclimatiseren om vervolgens nog eens voor drie kwartier in de scan te moeten. En ja, slapen mocht. Rond 16u konden we terug naar huis.

Vandaag mocht ik me opnieuw aanmelden voor een MRI-scan. De verpleegster herkende me al, de vorige scan was pas drie weken terug. Vandaag uitgebreidere scan: ruim drie kwartier stil liggen en niks doen. Vandaag wel heel wat nieuwe geluiden en bewegingen waargenomen. Ik heb ook een aantal nieuwe structuren, patronen van geluids- en bewegingsgolven gehoord/gevoeld. Ik probeer er zowaar muziekskes in te horen. Edgard Varèse zou er nog veel kunnen van leren... En ja, de lieve verpleegster zei: "Tot binnen drie maanden." Het wordt bijna een gewoonte.

Nu is het weer wachten tot 9 mei om Boterberg en Nuyts te zien. Hopelijk is de laatste 2% twijfel dan definitief van de kaart en kunnen we weer verder.

Nichtje, het positieve is dat het vakantie is en wij daadwerkelijk een vakantie hebben gehad in Turkije. Viel het weer de eerste dagen wat tegen (koude wind), het gezelschap was des te beter. Onze traditionele uitstap (sorry oma) met Miekes familie was weer een schot in de roos. Het heeft ons in elk geval weer deugd gedaan. Veel gerust, veel gekletst, veel getafeld, ... gezellig.

En er is nog positief nieuws, na de vakantie begin ik weer parttime te werken. Althans we zullen proberen. Maar ik zie het wel zitten. 'k Voel wel zowat de spanning van het einde van de grote vakantie. Hoe zullen de klassen zijn? Leuke leerlingen? Krijg ik ze (nog) in de hand? 'k Verlang wel naar de dagelijkse routine, het weer meetellen in de maatschappij. Dus morgen nog wat werken voor school en aftellen tot de start!