Wat kan ik nog schrijven, wat is er nog voor nieuws? Eigenlijk niks. Moet ik het nogmaals hebben over mijn misselijkheid, vermoeidheid en die voortdurend knagende hoofdpijn? Dat het lastig is en ik het soms niet meer ziet zitten? Ja, het zit me tot hier! Ik denk het niet. Best niet, daar gaan we niet mee vooruit.

Laat me vandaag maar eens heel positief uit de hoek komen (nichtje hou je vast). Wat zit er in de pipeline? Gisteren geoefend met Ortier voor de cd-opname met Steak number 8. Het wordt een moeilijke opgaven, zeer moeilijk. We hebben gisteren de vier passages ingeoefend en ook eens meegezongen met de muziek. Het is zeer leuk, maar het staat er nog niet op. Dat wordt een ferme uitdaging.
Vanmorgen dan met de bus (opnieuw!) naar school geweest. Die busverbinding Gullegem-Wevelgem en vice versa is een makkie. Iemand kwam naar de muziekklas om de installatie te bekijken. Die wordt als laatste fase van de renovatie op punt gesteld zodat we ons klaswerk kunnen opnemen en in grotere kwaliteit kunnen beluisteren. Ik voel dat dit fameus in orde zal komen. Een opkikkertje om weer snel voor de klas te kunnen gaan staan. Timing om terug te keren is er nog niet, maar hopelijk keert het tij snel en voel ik me binnenkort weer bij machtig om voor de klas te staan.
Zaterdag zijn we naar De ideale man van Bart Peeters geweest. Best een leuke voorstelling. Hij is echt een artiest, een showman, misschien zelfs iets te veel. Voor mij trekt hij teveel de aandacht naar zich toe en moet integendeel de muziek primeren. Opvallend was dat hij schitterende muzikanten bij zich had.
Straks ga ik naar het combo. Ik ben bekaf, maar toch wil ik er bij zijn. Vorige week niet geweest, dus vanavond ga ik daar nieuwe en broodnodige energie opdoen!

Mieke zegt me dat ik te positief geschreven heb en dat dit geen neerslag is van hoe ik me voel. Maar als je wil lezen hoe ik me voel, lees dan nog even de eerste alinea opnieuw.

vlekjes