maandag 25 juni 2012

Stil

Hans is ondertussen goed en wel in Het Anker aangekomen. We genoten gisteren nog van een lekker ontbijt. Ons middagmaal smaakte al minder goed en het vertrek was verschrikkelijk. We wensen dat niemand toe...
Maar we zijn opgelucht dat hij er is, hij wordt enorm in de watten gelegd. Hij kreeg gisterenavond nog een massageke en vanmorgen mocht hij in bad, iets wat thuis niet meer kon.
Het was stil toen we vanochtend opstonden...

13 opmerkingen:

  1. Een ongelijke strijd.
    We hopen dat jullie nog intens kunnen genieten van wat wel nog kan...

    Ria Gadeyne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heel veel sterkte en warmte aan jullie 4 ! Geniet van de mooie momenten die jullie samen nog hebben.
    Ik lees dat jullie een ongelooflijk grote familie- en vriendenkring hebben die jullie verdriet mee draagt... steun op mekaar en op hen in deze moeilijke tijden.

    Ann Ledoux

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankjewel dat je de tijd maakt om dit alles met ons te delen Mieke, het is niet evident, maar we appreciëren het enorm. We denken vaak aan jullie!
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hans zal volop genieten van die mooie momenten. Wij hebben al een superpositieve ervaring met het Anker beleefd (moeder). Misschien nog één iets: probeer zoveel mogelijk met zo weinig mogelijk woorden tegen elkaar te zeggen ...
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mieke, ik leef met jullie mee. Sterkte en moed. Hier brand ik iedere avond ook een kaarsje voor jullie allen.
    Lieve

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mieke, Hans en kinderen,

    soms is er zoveel wat we voelen maar zo weinig wat we kunnen zeggen.
    veel sterkte en moed,
    Inge Cassaert

    BeantwoordenVerwijderen
  7. We zijn stil, maar we luisteren.

    En zoals Toon Hermans vertelde:

    Rietje zei es,
    "Ik voel mijn ziel"
    Dat vind ik een schitterende uitspraak.
    Ze zei het toen het muisstil was
    Als je het over God wil hebben
    Kun je beter helemaal niets zeggen
    En in het gras gaan zitten
    Geen vergelijkingen maken
    Geen beelden oproepen
    Alle orgels laten zwijgen
    Alle boeken dicht
    Helemaal niets lezen of doen

    dan zou zich misschien iets openbaren
    (dan pas besef je waar alles om gaat)

    Jan en Annick
    Eva en Bavo

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Veel sterkte,
    je was trouwens een heel goede leerkracht M.O.!

    Roos Delameilleure

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Op momenten als deze is elke reactie ontoereikend, maar ik hoor en zie Hans op onze mannendag enkele weken geleden nog zeggen: "Ik kan er niets over zeggen en wil er eigenlijk ook niks over zeggen. Laat ons gewoon gewoon doen en ne goeien drinken", waarna we de daad bij het woord voegden.
    Ik wil jullie graag volgende adembenemende kortfilm meegeven. Hans kennende zouden we hier uitgebreid over kunnen praten: over de muziek, de beelden, het thema.
    Bij het overlijden van m'n opa heb ik aan deze 9 minuten wat gehad. En nu soms nog.
    http://youtu.be/HQfOFVMth5Q

    Meester Hans
    Ik voel je schouderklop nog, ik hoor je lach nog en ik zie je blik nog die jij me gaf toen ik het moeilijk had.
    Waarvoor nog altijd merci!
    Je collega met met de grote mond.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Véronique Glorieux28 juni 2012 om 21:04

    Hans, Mieke, Janne, Jitse, heel veel sterkte! We denken heel veel aan jullie.
    Véronique

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hans, bedankt dat ik je heb mogen kennen in onze studententijd, bedankt dat ik je heb mogen uitlachen met je onverstaanbaar westvlaams (en jij mij met mijn limburgs), bedankt voor het zalige geknoei aan de piano in onze lessen praktische harmonie bij Dirk Ottoy, samen met Katelijne... eens we in de lach schoten kwam er niet veel meer in huis van lessen... jouw lach hoor ik nog steeds, misschien de misvorming van muzikanten, maar die draag ik altijd bij me. Goeie reis, maat.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Bart Vandoorne28 juni 2012 om 22:25

    Hans, Mieke, Janne en Jitse

    Ik heb met veel bewondering gevolgd hoe jullie met de ziekte van Hans zijn omgegaan. Het je weren, vechten, het leven vasthouden tot de laatste snik. Het was een gevecht tegen een te sterke vijand. Geen gewoon 'bjistje in zin hoofd'.
    Tegen de 'bjiste' heeft je lichaam verloren. Maar niet je (en jullie) spirit, die zal bij ons blijven voortleven en courage geven in moeilijke momenten.
    Hans bedankt voor wie je was, bent en zult blijven betekenen. My deep respect.
    Mieke, Janne en Jitse. Neem je tijd om afscheid te nemen, te rouwen en je verdriet een plaats te geven maar als de tijd daar rijp voor is, en je gelouterd bent, vergeet niet voort te leven.
    Oed junder an 't gès.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dag Hans, dag Mieke,
    Dag Janne en Jitse,

    Wij denken aan jullie, met bewondering voor de manier waarop jullie in het leven staan, met verdriet om wat nu allemaal gebeurt. Afscheid nemen van iemand die je lief hebt is bijzonder hard en moeilijk. Veel sterkte dus, hoe nietszeggend deze woorden nu ook mogen klinken...
    Grazia en Ellen

    BeantwoordenVerwijderen