Eerste chemo-week achter de rug

Het liep goed met de chemo deze week. Vrij goed. Ik heb ze redelijk verteerd. Niet te veel ellende, niet te veel ongemak, ... Gewoon.

Het was gewoon pillen nemen, 's morgens rond een uur of zes. Terug in bed en nog wat uitrusten. Na een uurtje terug opstaan en ontbijten. Eenmaal de kinderen naar school waren, terug in bed. En zo ging het 5 dagen.
Nu is het 23 dagen rusten. Afwachten. Op 4 januari terug een scan en een consultatie met mijn neurochirurg. Zien wat er dan wordt gezegd.
Vanaf 11 januari krijg ik dan mijn nieuwe chemokuur. Ben benieuwd. Echt benieuwd. 't Is spannend.

Ondertussen zitten de kinderen in de examens. Zij doen het goed. Janne met een vastberaden blik, focus op hetgeen moet. Jitse moet meer aangemoedigd worden. Steeds afgeleid, hoewel hij zich vaak terugtrekt in zijn kamer. We zien wel.

We zijn over de eerste slag heen en gaan we er weer met volle moed tegenaan. We proberen van al wat op ons af komt te genieten. Gisteren onverwacht een gezellig etentje bij Jo en Steven, superlekker, vandaag in Ieper beland bij Ann-Katrien en Joost, lekkere cake gegeten, zelfgebrouwen biertje geproefd,... Hartverwarmende momenten!
Dat we nog veel van die momenten mogen meemaken...

Mieke en Hans

Genieten van de tijd die ons nog rest...

Wat moet ik hier nu schrijven, wat moet hier nu op komen? Eigenlijk niets.

Professor Clement zei dat er niet veel hoop meer is: beginnen met de chemo. Vijf dagen pillen pakken (Temodal) en dan 23 dagen rusten. En dan opnieuw, opnieuw, ...

Hoop op toekomst is er niet meer.

Hans

Weinig woorden

Ik citeer het bericht dat we deze morgen kregen van onze prof.:

 "We hebben gezamenlijk in onze tumorwerkgroep gisterenavond de laatste MRI die gemaakt is, besproken en vergeleken met de voorgaande. De beelden geven duidelijk aan dat er een toegenomen aankleuring is op plaatsen waar dit voordien niet werd gezien. We moeten dit dan ook beschouwen als een verdere toename van de tumor. Er is eveneens toegenomen zwelling van de hersenen rondom, hetgeen de moeilijkere spraak kan verklaren."

Maandag worden we in Leuven verwacht voor het opstarten van de chemo...

Mieke

Geveld...

Zoals beloofd neem ik het even weer over van Hans. Hij is momenteel niet in staat om zelf te bloggen. Het gaat niet zo goed met hem. Hij is geveld, gaat niet meer werken en alle activiteiten in 't weekend moesten we annuleren...
Sinds een week of twee heeft hij last van een bijna ondraaglijke hoofdpijn.  Hij neemt nu al enige tijd antibiotica en veel pijnstillers maar veel verandering is er niet. Dit baart ons uiteraard veel zorgen.
Vandaag zijn we in Leuven geweest voor de maandelijkse check-up en zijn laatste vaccins. We hadden gehoopt vandaag iets meer te weten te komen over de oorzaak van zijn hoofdpijn maar helaas kon de prof de beelden van de scan nog niet bekijken op zijn pc.
Het is weer wachten, hopelijk niet te lang.
Wordt vervolgd...

Mieke