Een dubbeltje op z'n kant?

Een dubbeltje op zijn kant. Hoe is het mogelijk.

Het verslag van de dokter was dubbel. Na het gewone hoe voel je-gesprek, werden de foto’s van de scan erbij gehaald. Wat de dokter kon vaststellen, is dat de tumor in oppervlakte niet is gegroeid. Maar dat vlekje. Een onnozel klein vlekje, maar het zou me nog ferme parten kunnen spelen. Daar rond was heel wat contraststof te zien. Niet onmiddellijk onrustwekkend. Maar er zijn twee kanten.

Een, het is zeer positief, radionicrose. Dat wijst er op dat de stralingstherapie zijn werk doet en tumorweefsel aan het afbreken is. Vandaar de oplichting. Dat was het goede nieuws.

Anderzijds kan de verkleuring ook wijzen op activiteit van de tumor zelf. Wat dan weer slecht nieuws is: verwijst mogelijks naar interne activiteit, interne groei (?).

Niet geheel duidelijk voor de dokter. Kan zich momenteel niet uitspreken. Vrijdag is het teamvergadering waar ze alle opties zullen bespreken. In de late namiddag mag ik contact opnemen. Indien twijfel of indien men ervan uitgaat dat er slecht nieuws mee gemoeid is, volgen weer nieuwe onderzoeken (Gent of Leuven) en dienen ze op zoek te gaan naar een andere (bijkomende) behandeling.

Het worden weer spannende dagen. Maar laat ons Willem, Patrick en Lieve in gedachten zijn. Drie jonge mensen die ons deze week ontvallen zijn. Vaarwel.

Groeten

Hans

Plazatime

Prachtig weer, is het niet? We kunnen eventjes de zorgen (proberen) te vergeten. Genieten is dat. Vandaag dan ook tuinmeubels buiten geplaatst. En de plaza staat klaar voor gebruik. Dat is een belangrijk moment. Het moment waar het zomergevoel door ons huis waait. Een plaats waar we veel en gezellig in de zon zitten. Een plaats waar veel herinneringen van zomerse vakanties bij een aperitiefje naar boven komen. Hopelijk kunnen we er regelmatig aperitieven! Morgen toch eens proberen? Wie komt?

Eventjes proberen het leed te vergeten mag wel. Want deze week weer veel slecht nieuws gehoord. Jonge sterfgevallen, zieke mensen met weinig perspectief, ... allemaal zorgen. En ook zorgen om mezelf, volgende week woensdag weer op controle. Ik probeer er niet te veel aan te denken, want je voelt onmiddellijk je hartslag de hoogte ingaan. Nog zeven dagen wachten en hopelijk horen we dan weer dat 'hij' niet gegroeid is en kunnen we weer 'voorzichtig positief' zijn.

Vandaar dat ik de komende dagen toch wel enkele ontspannende en verstrooiende activiteiten heb gepland. Morgen ga ik koffie drinken met Julie, maandag met Karlien. Twee van mijn vrouwelijke chauffeurs. Leuk om nog eens bij te kletsen. Vrijdagavond vieren we de verjaardag van Fran, zaterdag die van Mieke (die eigenlijk vrijdag verjaart), zondag wordt het koerskijken. Dinsdag gaan we dan naar de jazzles. Een gevulde agenda waartussen ik nog moet werken aan de conditie en ook nog heel wat rusten. Het conditietrainen gaat ondertussen goed (ook bij Mieke). Ik vermoed dat ik redelijk snel mijn basisconditie zal terug hebben. Het gaat voorlopig vlot. Nu nog volhouden. Tegen de paasvakantie wil ik weer een tochtje van om en bij de 30 km kunnen fietsen... Dat zou toch al wat zijn hé! Maar stap voor stap, niet te snel. Ik mag me niet vergalopperen.

Ja nichtje, 'k ben vandaag in een positieve mood. Goed gevoel. Goed gefitnest, goed gegeten (zeevruchten), gezellig goed met de gasten samen gezeten, wat in de zon gezeten, goed bijgeslapen, en nu lig ik goed in de zetel!

tot volgende week, ik hou jullie zeker op de hoogte
vele groeten
Hans

De weerbots?

Het is alweer een tijdje geleden. Toch weer een nieuwe poging.

Vorige week een weekje vakantie gehad met kids en Mieke. Een heel drukke periode was het. Met ups en downs. Zoals het leven. De leuke dingen waren de repetitie met Ortier, verjaardag van oma en een midweekje naar Nederland. Leuke uitstap, ware het niet dat Mieke ferm de plaege heeft gehad. Ik heb me wel goed gevoeld die week. Prachtig om eens met ons vieren op pad te trekken. Drie maal catan gespeeld en ook naar het subtropisch zwembad geweest met ongelooflijke glijbanen. Leuk om onze gasten bezig te zien.

Vandaag heb ik het wel een beetje moeten bekopen. De weerbots zeker? Ik ben blij dat ik weer van de rust kan genieten die ik blijkbaar nog hard nodig heb. Weer kunnen bijslapen. Maar toch ook nog wat genoten van het goede weer en een uurtje in de tuin gewerkt. Zalig.

Nichtje, wat ook zalig was vandaag; ik heb vandaag het boek Het spel van de engel uitgelezen. Ongelooflijk prachtig, schitterend, adembenemend, meeslepend, een spel van emoties, ... Wat een pen heeft die Zafon toch. Nu weer uitkijken naar nieuwe boeken. Morgen fiets ik naar de Standaard. Het wordt mooi weer en ik heb nog bonnen liggen. Ik zou graag het boek kopen van Bart Chabot, de Nederlandse schrijver met een hersentumor.

groeten
Hans

't Is de zon die het hem doet!

Ik heb een hele drukke periode achter de rug én heb ze vrij goed verteerd. Hoofdpijn heb ik niet veel meer, dus weg met de pijnstillers! En mijn haar groeit nog steeds meer terug. Niks dan goeds. Toch een beetje. 't Is de zon die het hem doet.

Ondertussen ben ik een jaartje ouder geworden. Mieke heeft me een weekend lang met verrassende bezoeken verwend. Vrienden en familie waren heimelijk uitgenodigd. Ik viel van de ene verbazing in de andere. Top was dat zondagavond het vriendenkoor Ortier van de partij was. Zelfs voor Mieke was dit een verrassing. Na een paar liedjes te zingen kwam de Omer boven tafel. Tof en goed voor de moraal. 'k Zei nog tegen Mieke: "Er zijn toch heel wat mensen die met ons meeleven." Plezant.

De moraal, die is nog niet altijd heel positief. Maar daar wordt aan gewerkt. En met een dagelijks pilleke komt het wel goed. Ben vandaag bovendien 35' gaan lopen. Mens sana in copore sano. Doet natuurlijk heel goed voor lichaam en geest. 't Was mooi weer en het deed deugd. Eventjes buiten kunnen. Oef, eindelijk. 't Is de zon die het hem doet.

En dan ons nichtje positief. Ik moet bekennen dat ik ze nog niet heb opgebeld. Ik moet blijven moeite doen om de positieve dingen onder ogen te zien, maar die zijn er wel. Zeker. Gisteren vaders verjaardag. Hij is zeventig geworden en we zaten met heel de familie samen. 't Was tof en ouderwets gezellig. 't Is de zien die het hem doet.
Natuurlijk ook mijn eigen verjaarsdagsfeestweekend. Een en al toffe bezoeken. Het deed, zoals ik al eerder schreef, deugd, het deed goed! 't Is de zon die het hem doet.

groet
Hans

En nu bel ik mijn nichtje!